สวัสดี ค่ะ ท่าน ผู้ ฟัง ทุก ท่าน ยิน ดี ต้อน รับ เข้า สู่ ช่อง นิมิต พิศวง พบ กับ ดิฉัน อาจารย์ ฟาง เรื่อง ราว ที่ จะ นำ เสนอ ผู้ ฟัง ใน วัน นี้ เป็น เรื่อง ของ การ ระลึก ชาติ ของ เด็ก ชาย พง สะทร รชัย ซึ่ง เป็น บุตร คน ที่ 2 ของ นาย ทอง แด และ นาง สาว มนัส ขณะ ที่ ได้ ไป สัมภาษณ์ ครั้ง แรก เมื่อ เดือน กุมภาพันธ์ 2542 ตอน นั้น เขา อายุ ได้ 6 ขวบ เรียน อยู่ ชั้น อนุบาล 3 เรื่อง ราว การ จำ อดีตชาติ ของ เด็ก ชาย พงษ์ สะทร นี้ มี ข้อ มูล ที่ แตก ต่าง จาก ข้อ มูล ของ ผู้ จำ อดีตชาติ ราย อื่น ๆ อยู่ ซึ่ง
บาง เรื่อง ราว ยัง คง เป็น ปริศนา อยู่ ไม่ สามารถ ที่ จะ หา คำ ตอบ ได้ เด็ก ชาย พง สทร สรชัย จำ อดีตชาติ ได้ ว่า เมื่อ ชาติ ก่อน เขา มี ชื่อ ว่า นาย สามารส สุวรรณราช ชื่อ เล่น ว่า หมู เป็น บุตร ชาย คน โต ของ นาย วิไล และ นาง ทนอม นาย สามารถ เสีย ชีวิต เมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ 2536 เนื่อง จาก ป่วย เป็น โรค มะเร็ง ใน ปอด ขณะ อายุ ได้ เพียง 19 ปี เท่า นั้น กำลัง ศึกษา อยู่ ชั้น ปวช ปี 2 แผนก ช่าง ยล์ ที่ วิทยาลัย เทคนิค นครสวรรค์ ขณะ ยัง มี ชีวิต เขา มี ภรรยา ชื่อ นาง สาว พวง ชมพู เอ็ม มี บุตร ชาย ด้วย กัน 1 คน ชื่อ เด็ก ชาย อดิเทพ สุวรรณราช ซึ่ง ก่อน ที่
นาย สามารถ เสีย ชีวิต เขา ไม่ ทราบ ว่า ภรรยา ตั้ง ท้อง นาง สาว มนัส ใจเกื้อ แม่ ของ เด็ก ชาย ง สะทร เล่า ถึง ความ ฝัน ประหลาด ของ เธอ ให้ ฟัง ว่า เมื่อ เดือน ธันวาคม พ.ศ 2525 ก่อน ที่ นาย สามารถ จะ เสีย ชีวิต ประมาณ 2 เดือน ตอน นั้น นาย สามารถ กำลัง เรียน อยู่ ที่ วิทยาลัย เทคนิค นครสวรรค์ ซึ่ง อยู่ ใน ตัว จังหวัด นครสวรรค์ จะ ได้ กลับ มา บ้าน แค่ วัน หยุด เสาร์ อาทิตย์ เท่า นั้น ไม่ ได้ กลับ ทุก อาทิตย์ ตอน นั้น นาย สามารถ มี อาการ ไอ แต่ ยัง ไม่ มี ใคร ทราบ ว่า เป็น โรค มะเร็ง ใน ปอด คืน หนึ่ง เธอ ฝัน ว่า ที่ วัด ใหญ่ วัดุ พล มี
ภาพยนตร์ กลาง แปลง มา ใช้ เธอ ได้ พา เด็ก หญิง พรสุดา บุตร สาว คน โต ของ เธอ ไป ชม ภาพยนตร์ ที่ วัด เมื่อ ภาพยนตร์ เลิก แล้ว เธอ ก็ เดิน กลับ มา บ้าน พร้อม กับ บุตร สาว ขณะ ที่ เดิน ผ่าน บริเวณ หน้า บ้าน ของ นาย วิไล และ นาง ทนอม พ่อ แม่ ของ นาย สามารถ มี สุนัข ตัว หนึ่ง วิ่ง ออก มา เห่า ทำ ท่า จะ กัด ใน ฝัน ของ เธอ เห็น นาย สามารถ ออก มา ไล่ สุ สุนัข ตัว นั้น ให้ เธอ ถาม นาย สามารถ ว่า อ้าว หมู กลับ มา จาก โรง เรียน ตั้ง แต่ เมื่อ ไหร่ ล่ะ นาย สามารถ ไม่ ตอบ แต่ ถาม ว่า แม่ ไป ไหน มา นาย ฝัน เธอ รู้ สึก แปลก ใจ จึง ถาม ว่า ทำไม
เรียก น้า ว่า แม่ ล่ะ นาย สามาร ตอบ ว่า ผม มา เกิด กับ แม่ แล้ว จาก นั้น เธอ ก็ รู้ สึก ตัว ตื่น นาง สาว มานัส กล่าว ว่า ตอน นั้น เธอ คิด ว่า เป็น ความ ฝัน ทำ ธรรมดา เพราะ นาย สามารถ ยัง มี ชีวิต อยู่ และ เธอ เอง ก็ ยัง ไม่ ทราบ ว่า ตัว เอง ตั้ง ท้อง หลัง จาก ที่ เธอ ฝัน แบบ นี้ ได้ ประมาณ 2 เดือน นาย สามารถ ก็ เสีย ชีวิต ตอน นั้น เธอ ก็ ยัง ไม่ ทราบ ว่า ตัว เอง ตั้ง ท้อง จน กระทั่ง เดือน ต่อ มา เธอ สังเกต ว่า ท้อง เริ่ม ใหญ่ ขึ้น และ รอบ เดือน ก็ ขาด ไป หลาย เดือน แล้ว จึง ไป ให้ หมอ ที่ สถานี อนามัย ใน หมู่ บ้าน ตรวจ ปรากฏ ว่า
เธอ ตั้ง ตั้ง ท้อง ได้ 3-4 เดือน แล้ว เมื่อ ทราบ ว่า ตั้ง ท้อง เธอ ก็ นึก ถึง ความ ฝัน ใน คืน นั้น ขึ้น มา ทัน ที เธอ ได้ เล่า ความ ฝัน ให้ คน แถว บ้าน ฟัง แต่ ไม่ กล้า เล่า ให้ นาย วิไล และ นาง ถนอม ฟัง เพราะ เกร่ง ว่า นาย วิไล และ นาง ถนอม จะ กล่าว หา ว่า เธอ กุ เรื่อง ขึ้น มา เอง หรือ เป็น การ แช่ง ลูก ของ เขา และ อีก 6 เดือน ต่อ มา เธอ ก็ ได้ คลอด เด็ก ชาย พง สะทร ออก มา พูด ถึง เกี่ยว กับ กับ เรื่อง นี้ นาง ถนอม สุวรรณราช แม่ ของ นาย สามารส เล่า ให้ ฟัง ว่า หลัง จาก ที่ นาย สามารถ บุตร ชาย ของ เธอ เสีย
ชีวิต ได้ ไม่ กี่ เดือน เธอ และ นาย วิไล ก็ ได้ ทราบ ข่าว จาก นาง จุ๊บ หลาน สาว ของ เธอ ซึ่ง ทราบ ข่าว มา จาก ผู้ อื่น อีก ต่อ หนึ่ง ว่า นาย สามารถ ไป เข้า ฝัน นาง สาว มนัส ตั้ง แต่ ยัง ไม่ เสีย ชีวิต ว่า ได้ มา เกิด กับ นาง สาว มนัส แล้ว ข่าว นี้ ทำ ให้ เธอ และ นาย วิไล รู้ สึก แปลก ใจ ว่า คน ยัง ไม่ ตาย จะ ไป เข้า ฝัน คน อื่น ได้ อย่าง ไร แต่ ตอน นั้น นาง สาว มานัด ตั้ง ท้อง ได้ เพียง 4-5 เดือน เท่า นั้น ยัง ไม่ สามารถ พิสูจน์ อะไร ได้ เธอ และ นาย วิไล จึง รอ ที่ จะ พิสูจน์ กัน ต่อ ไป ต่อ มา ใน วัน ที่ เด็ก ชาย พง สะทร คลอด เธอ พร้อม
ด้วย สามี และ ญาติ ๆ ก็ พา กัน ไป ดู ลักษณะ และ รอย ตำหนิ ต่าง ๆ ตาม ร่าง กาย ของ เด็ก ชาย พง สะทร ว่า มี ส่วน ใด เหมือน กับ ลักษณะ ของ นาย สามารถ หรือ ไม่ โดย เฉพาะ รอย ป้าย ศพ ที่ ญาติ ของ นาง ถนอม ได้ ป้าย ไว้ บริเวณ ข้อ มือ ของ นาย สามารถ หลัง จาก ที่ เขา เสีย ชีวิต ได้ 2 วัน แต่ ตอน นั้น พวก เธอ ก็ ต้อง ผิด หวัง เพราะ ตาม ร่าง กาย และ บริเวณ ข้อ มือ ของ เด็ก ชาย พง สะทร ไม่ มี รอย ตำหนิ ใด ๆ ที่ เหมือน กับ รอย ตำหนิ ของ นาย สามารถ เลย มี แต่ ปาน สี ขาว ที่ อยู่ กลาง ลัง ซึ่ง ไม่ ตรง กับ รอย ตำหนิ ที่ ทำ ไว้ แต่ อย่าง ใด
นาง ถนอม กล่าว ว่า ใน ตอน นั้น เธอ และ นาย วิไล รู้ สึก ผิด หวัง คิด ว่า ความ ฝัน ของ นาง สาว มนัส คง จะ เป็น ความ ฝัน ธรรมดา และ เด็ก ชาย พงศธร ก็ คง จะ ไม่ ใช่ นาย สามารถ บุตร ชาย ของ เธอ กลับ ชาติ มา เกิด ตาม ที่ นาง สาว มนัด ฝัน แต่ อย่าง ใด พอ เด็ก ชาย พง สะทร เริ่ม พูด และ แสดง ออก ให้ เห็น ถึง ความ ทรง จ ใน อดีตชาติ ของ เขา เมื่อ ตอน ที่ เขา อายุ ได้ ประมาณ 1-2 ขวบ เริ่ม ที่ จะ พูด ได้ นาง สาว มานัด เล่า ให้ ฟัง ว่า วัน หนึ่ง ขณะ ที่ เด็ก ชาย พง สะทร กำลัง เล่น อยู่ กับ เด็ก ๆ ด้วย กัน แล้ว แย่ง ของ เล่น กัน เด็ก ชาย พง สะทร
พูด ขึ้น ว่า กู เป็น ไอ้ หมู นะ นาง สาว มนัส ได้ ยิน ก็ รู้ สึก สงสัย และ นึก ถึง ความ ฝัน ใน ครั้ง นั้น ขึ้น มา ทัน ที นับ ตั้ง แต่ วัน นั้น เธอ ก็ เริ่ม สังเกต คำ พูด และ การ แสดง ออก ของ บุตร ชาย ต่อ มา วัน หนึ่ง ขณะ ที่ เด็ก ชาย พง สะทร นั่ง เล่น อยู่ คน เดียว เธอ แอบ ได้ ยิน เด็ก ชาย พง สะทร พูด ว่า น้อย มี เมีย แล้ว เมีย น้อย ชื่อ เอ็ม ตอน นั้น เธอ ไม่ รู้ จัก ชื่อ ภรรยา ของ นาย สามารถ จึง สอบ ถาม จาก นาง แสวง พี่ สาว ของ นาง ถนอม ซึ่ง ได้ รับ คำ ตอบ ว่า ภรรยา ของ นาย สามารถ มี ชื่อ เล่น ว่า เอ็ม จริง ๆ เมื่อ ทราบ เช่น นั้น
เธอ และ นาย ทอง แดง ก็ เริ่ม เชื่อ ว่า บุตร ชาย ของ ตน ต้อง จำ อดีตชาติ ได้ แน่ และ หลัง จาก วัน นั้น เธอ และ นาย ทอง แดง ก็ ได้ ยิน เด็ก ชาย พง สะทร พูด ถึง อดีตชาติ อีก หลาย ครั้ง ตอน นั้น นาย ทองแดง ผู้ เป็น พ่อ พยายาม ทั้ง ห้าม ทั้ง ตี ไม่ ให้ เด็ก ชาย พง สะทร พูด ถึง อดีตชาติ เพราะ เกร่ง ว่า บุตร ชาย จะ อายุ สั้น และ ไม่ เคย เล่า เรื่อง นี้ ให้ ใคร ฟัง จน กระทั่ง วัน หนึ่ง เธอ ได้ พา เด็ก ชาย พง สะทร นั่ง รถ จักรยาน ที่ มี เบาะ นั่ง เด็ก ด้าน หน้า ไป ตัด ผม ที่ ร้าน ตัด ผม ซึ่ง ต้อง ผ่าน หน้า บ้าน ของ นาย วิไล และ นาง
ถนอม ตอน ที่ เดิน ทาง ไป เด็ก ชาย พง สะทร มอง เข้า ไป ใน บ้าน ของ นาง ถนอม แต่ ก็ ไม่ ได้ พูด อะไร หลัง จาก ตัด ผม เสร็จ แล้ว ระหว่าง เดิน ทาง กลับ มา ถึง บริเวณ หน้า บ้าน ของ นาย วิไล และ นาง ถนอม เด็ก ชาย นาย พง สะทร ก็ พูด ขึ้น มา ว่า แม่ จอด ๆ น้อย จะ ลง บ้าน น้อย เป็น คำ ที่ นาย สามารถ ใช้ เรียก ตัว เอง เวลา พูด กับ นาย วิไล และ นาง ทนอม และ เป็น คำ ที่ นาย วิไล และ นาง ทนอม ใช้ เรียก นาย สามารถ ด้วย ตอน นั้น เธอ ไม่ ยอม จอด และ ขี่ จักรยาน ผ่าน เลย ไป เด็ก ชาย พง สะทร ทั้ง ร้อง ไห้ ทั้ง หยิก ทั้ง ขวน เธอ และ พยายาม ดิ้น จะ ลง
ให้ ได้ แต่ แต่ เธอ ก็ จับ ไว้ และ ขี่ จักรยาน กลับ เข้า บ้าน ไป ใน วัน นั้น ขณะ ที่ เด็ก ชาย พง สะทร ร้อง ไห้ ดิ้น จะ ลง จาก จักรยาน นั้น ก็ มี ชาว บ้าน แถว นั้น เห็น เหตุ การณ์ และ ได้ เล่า เรื่อง นี้ ให้ นาย วิไล และ นาง ถนอม ฟัง ตอน นั้น นาย วิไล และ นาง ถนอม ยัง ไม่ ค่อย เชื่อ นัก เนื่อง จาก พวก เขา เคย มา พิสูจน์ ดู รอย ตำหนิ ต่าง ๆ ของ เด็ก ชาย พง สะทร แล้ว ว่า ไม่ เหมือน กับ นาย สามารถ จน กระทั่ง วัน หนึ่ง เธอ ได้ พา เด็ก ชาย พง สะทอน ไป ตัด ผม อีก ครั้ง ระหว่าง ที่ เดิน ทาง ไป เมื่อ รถ จักรยาน ผ่าน หน้า บ้าน ของ
นาย วิไล และ นาง ถนอม เด็ก ชาย พง สะทร ก็ มอง เข้า ไป ใน บ้าน ของ นาย วิไล และ นาง ถนอม แต่ ก็ ไม่ ได้ พูด อะไร ขา กลับ ขณะ ที่ เธอ กำลัง จะ ผ่าน หน้า บ้าน ของ นาย วิไล และ นาง ถนอม บังเอิญ ขณะ นั้น นาย วิไล และ นาง ถนอม ออก มา ดู เต่า เผา ถ่าน ซึ่ง อยู่ ริม ถนน ตรง ข้าม บ้าน ของ พวก เขา พอ ดี เมื่อ เด็ก ชาย พง สะทร เห็น นาย วิไล และ นาง ถนอม ก็ เรียก นาง ถนอม ว่า แม่ ๆ แล้ว ทำ ท่า จะ ลง แต่ เธอ จับ ไว้ ไม่ ยอม ให้ ลง และ ขี่ จักรยาน ผ่าน เลย ไป เด็ก ชาย พง สะทร ทั้ง ดิ้น ทั้ง ร้อง ไห้ ปาก ก็ พูด ว่า น้อย จะ ลง บ้าน บ้าน น้อย อยู่ นี่ นาง สาว
มานัส กล่าว ว่า ตอน นั้น เธอ เอง ก็ รู้ สึก สงสาร บุตร ชาย เหมือน กัน แต่ เนื่อง จาก เธอ กลัว ว่า นาย วิไล และ นาง ถนอม จะ คิด ว่า พวก เธอ แต่ง เรื่อง นี้ ขึ้น มา เอง จึง ไม่ ได้ จอด ให้ เด็ก ชาย พง สะทร ลง ไป หา นาย วิไล และ นาง ถนอม เหตุ การณ์ ใน ครั้ง นั้น เกิด ขึ้น ต่อ หน้า ต่อ ตา ของ นาย วิไล และ นาง ถนอม พวก เขา ทั้ง 2 คน รู้ สึก สับสน กับ เหตุ การณ์ ที่ เกิด ขึ้น เพราะ คำ พูด และ การ แสดง ออก ของ เด็ก ชาย พงษ สะทร นั้น ชัด เจน เหลือ เกิน ตอน นั้น นาย และ นาง ถนอม คิด ที่ จะ พา เด็ก ชาย พง สะทร มา พิสูจน์ ความ จริง ที่
บ้าน ของ พวก เขา แต่ นาย ทองแดง และ นาง สาว มนัส ไม่ ยอม ให้ เด็ก ชาย พง สะทร ไป พบ กับ นาย วิไล และ นาง ทนอม นาย วิไล และ นาง ทนอม กล่าว ว่า ตอน นั้น นาย ทอง แดง และ นาง สาว มนัส คง กลัว ว่า พวก ตน จะ ขอ ลูก คืน จึง ไม่ ยอม ให้ มา พบ ส่วน ทาง ด้าน นาย ทอง แดง และ นาง สาว มนัส ได้ กล่าว ว่า ตอน นั้น พวก ตน กลัว ว่า บุตร ชาย จะ อายุ สั้น และ กลัว ว่า นาย วิไล และ นาง ถนอม จะ คิด ว่า พวก ตน สอน ให้ บุตร ชาย พูด เพื่อ หวัง ผล ประโยชน์ อะไร สัก อย่าง เพราะ ครอบครัว ของ นาย วิไล และ นาง ถนอม มี ฐานะ ดี กว่า พวก ตน จึง ห้าม ไม่ ให้ เด็ก ชาย พง
สะทร บุตร ชาย ไป พบ กับ นาย วิไล และ นาง ถนอม หลัง จาก เหตุ การณ์ วัน นั้น นาย วิไล และ นาง ถนอม ได้ ฝาก เพื่อน บ้าน ให้ ไป บอก กับ นาย ทอง แดง และ นาง สาว มานัด ว่า ไม่ ต้อง กลัว ว่า พวก ตน จะ ขอ ลูก คืน หรอก ขอ ให้ พ่า เด็ก ชาย พงศธร มา พบ กับ พวก ตน เถอะ จะ ได้ พิสูจน์ กัน ให้ รู้ ไป เลย ว่า เด็ก ชาย พง สะทร คือ นาย สามารส บุตร ชาย ของ พวก ตน ที่ กลับ ชาติ มา เกิด ใหม่ จริง หรือ ไม่ ตอน นั้น นาย ทองแดง และ นาง สาว มนัส ก็ รู้ สึก เห็น ใจ นาย วิไล และ นาง ทนอม เพราะ ทราบ ว่า ทั้ง 2 คน ยัง ไม่ คลาย จาก ความ เศร้า โศก เสีย ใจ กับ การ จาก ไป
ของ นาย สามารส บุต ชาย ถึง แม้ เวลา จะ ล่วง เลย มา เกือบ 3 ปี แล้ว ก็ ตาม พวก เขา จึง ตกลง ให้ นาง สาว มนัส ผู้ เป็น แม่ พา เด็ก ชาย พง สะทร ไป พบ กับ นาย วิไล และ นาง ทนอม ที่ บ้าน นาง ถนอม เล่า ถึง เหตุ การณ์ ใน วัน นั้น ให้ ฟัง ว่า เมื่อ ครั้ง นาง สาว มนัส พา เด็ก ชาย พง สะทร มา พบ กับ เธอ และ นาย วิไล ที่ บ้าน วัน นั้น มี ญาติ ๆ ของ เธอ นั่ง คุย กัน อยู่ ใต้ ถุน บ้าน หลาย คน เมื่อ เด็ก ชาย พง สะทร เห็น เธอ และ นาย วิไล ก็ เรียก ว่า พ่อ ยะ แม่ น้อม แล้ว วิ่ง เข้า มา กอด เธอ ด้วย ความ ดี ใจ เธอ เอง ก็ อ้า แขน รับ เด็ก ชาย พง สะทร เข้า มา กอด
จาก นั้น เธอ ก็ เริ่ม สอบ ถาม เด็ก ชาย พง สะกร ด้วย ความ ตื่น เต้น เธอ ชี้ ไป ที่ รถ ไถ ที่ จอด อยู่ ใต้ ถุน บ้าน ด้าน หนึ่ง แล้ว ถาม ว่า น้อย รถ ไถ นี่ รถ รถ ใคร เด็ก ชาย พง สะทร ตอบ ว่า รถ พ่อ ยะ เธอ ชี้ ไป ที่ รถ จักรยาน ยนต์ แล้ว ถาม ว่า แล้ว รถ เครื่อง คัน นี้ ล่ะ เด็ก ชาย พง สะทร ตอบ ว่า รถ น้อง เมฆ เด็ก ชาย พง สะทร เรียก นาย สยาม น้อง ชาย ว่า น้อง เมฆ เหมือน กับ ที่ นาย สามารถ เคย เรียก ถึง ตอน นั้น เธอ เริ่ม น้ำ ตา คลอ เด็ก ชาย พง สะทร เห็น นาย สุชาติ ตู่ สามี ของ นาง จุ๊บ ห ของ เธอ นั่ง คร่อม รถ จักรยาน ยนต์ ของ นาย สยาม อยู่ ก็
เรียก นาย สุชาติ ว่า ไอ้ ตู เด็ก ชาย พง สะทร เรียก ชื่อ เล่น ของ นาย สุชาติ ได้ ถูก ต้อง ทั้ง ๆ ที่ ไม่ เคย พบ กัน มา ก่อน เด็ก ชาย พงษ สะทร พูด ต่อ ไป ว่า น้อง เมฆ ทำไม ไม่ ล้าง รถ บ้าง ล่ะ ทำไม ปล่อย ให้ เปื้อน จัง เลย ตอน นั้น เธอ กับ นาย วิไล และ ญาติ ๆ ที่ อยู่ บริเวณ นั้น ต่าง ก็ รู้ สึก ทึ่ง กับ คำ พูด ของ เด็ก พงสทร จาก นั้น เธอ และ นาย วิไล ได้ พา เด็ก ชาย พง สะทร ขึ้น ไป บน บ้าน โดย ให้ นาง สาว มนัส คุย อยู่ กับ ญาติ ๆ อยู่ ใต้ ถุน บ้าน เธอ และ นาย วิไล ทำ การ พิสูจน์ ความ ทรง จำ ใน อดีตชาติ ของ เด็ก ชาย พงสทร โดย ให้ ชี้
รูป ถ่าย สิ่ง ของ เสื้อ ผ้า และ ของ ใช้ ของ นาย สามารถ ปรากฏ ว่า เด็ก ชาย พง สะทร ชี้ และ บอก ได้ ถูก ต้อง ทั้ง หมด ว่า ภาพ ถ่าย ของ ใคร เสื้อ ผ้า สิ่ง ของ ชิ้น ไหน เป็น ของ นาย สามารถ หรือ ของ นาย สยาม น้อง ชาย แต่ เมื่อ เธอ ชี้ ให้ ดู รูป ลูก ชาย ของ นาย สามารถ แล้ว ถาม ว่า นี่ ล่ะ รูป ใคร เด็ก ชาย พง สะทร มอง ดู แล้ว ทำ ท่า งง ๆ เขา ไม่ รู้ จัก คน ใน รูป ซึ่ง เป็น ลูก ชาย ของ เขา เอง นาง ถนอม กล่าว ว่า คง เป็น เพราะ ก่อน ที่ นาย สามารถ จะ เสีย ช ชีวิต เขา ยัง ไม่ ทราบ ว่า ภรรยา ของ เขา ตั้ง ท้อง และ จาก การ พิสูจน์ ใน ตอน นั้น เธอ และ
นาย วิไล ก็ เริ่ม เชื่อ ว่า เด็ก ชาย พงสทร ก็ คือ นาย สามารส บุตร ชาย ของ พวก เธอ กลับ ชาติ มา เกิด ใหม่ จริง ๆ นอก จาก เหตุ การณ์ ใน วัน นั้น แล้ว เด็ก ชาย พง สะทร ยัง พูด และ แสดง ออก ให้ เห็น ว่า ตัว เขา คือ นาย สามารถ กลับ ชาติ มา เกิด ใหม่ อีก หลาย ครั้ง กับ หลาย บุค คน เท่า ที่ รวบ รวม ได้ ก็ มี ดัง นี้ ไม่ รู้ ว่า มี ลูก ชาย ครั้ง หนึ่ง นาง ถนอม ถาม เด็ก ชาย พง สะทร ว่า เมีย น้อย ชื่อ อะไร ลูก เด็ก ชาย พง สะทร ตอบ ว่า ชื่อ เอ็ม นาง ถนอม กล่าว ว่า แล้ว ลูก น้อย ล่ะ เด็ก ชาย พง สะทร ทำ ท่า งง ๆ บอก ว่า ไม่ มี นาง ทนอม กล่าว ว่า ตอน ที่
นาย สามารถ เสีย ชีวิต นาง สาว พวง ชมพู เอ็ม ภรรยา ของ นาย สามารถ ตั้ง ท้อง ได้ 2 เดือน ซึ่ง นาย สามารถ ยัง ไม่ ทัน ได้ ทราบ ก็ มา เสีย ชีวิต เสีย ก่อน นาย 3 เพื่อน สนิท ได้ ใน วัน สงกรานต์ ปี หนึ นาย เทวร ชื่อ เล่น ว่า 3 ได้ ไป ล้าง เท้า ขอ ผรน จาก ญ่ ของ นาย สามารถ ที่ บ้าน ของ นาง ถนอม ซึ่ง ใน วัน นั้น เด็ก ชาย พง สะทร ก็ มา ล้าง เท้า ย่ ใน อดีตชาติ ของ เขา ด้วย เมื่อ ได้ พบ กับ นาย 3 เด็ก ชาย พง สะทร ก็ พูด ขึ้น มา ว่า แม่ นี่ ไอ้ 3 เพื่อน ผม ทุก คน ก็ พา กัน หัวเราะ ชอบ ใจ เพราะ เด็ก ชาย พง สะทร ไม่ เคย พบ
หรือ รู้ จัก กับ นาย ซ มา ก่อน แต่ สามารถ เรียก ชื่อ นาย าม ได้ ถูก ต้อง และ บอก ด้วย ว่า เป็น เพื่อน กัน จำ เสียง นาย รัก ได้ วัน หนึ่ง นาย ดอก รัก ชื่อ เล่น ว่า รัก ใจ เกื้อ บุตร ชาย ของ นาง แสวง พี่ สาว ของ นาง ถนอม ไป ทำ ธุระ ใกล้ ๆ กับ บ้าน ของ นาง สาว มานัส เมื่อ เด็ก ชาย พง สะทร ได้ ยิน เสียง นาย รัก คุย กับ คน ข้าง บ้าน ก็ บอก กับ นาง สาว มานัส ผู้ เป็น แม่ ว่า แม่ ๆ นั่น มัน เสียง ไอ้ รัก นี่ นาง สาว มนัส บอก เรื่อง ที่ เด็ก ชาย พง สะทร จำ อดีตชาติ ได้ ให้ นาย รัก ทราบ นาย รัก รู้ สึก ทึ่ง กับ ความ ทรง จำ ใน อดีตชาติ
ของ เด็ก ชาย พง สะทร มาก เพราะ ตอน นั้น นาย รัก ยัง ไม่ เคย พบ หรือ รู้ จัก กับ เด็ก ชาย พงสทร มา ก่อน จำ นาย เปี๊ยก ได้ วัน หนึ่ง เด็ก ชาย พง สะทร เห็น นาย ศุภชัย ชื่อ เล่น ว่า เปี๊ยก นั่ง อยู่ กับ เพื่อน ๆ ก็ เดิน เข้า ไป เตะ ก้น ของ นาย เปี๊ยก และ เรียก นาย เปี๊ยก ว่า ไอ้ สิว เหมือน กับ ที่ นาย สามารถ เคย เรียก นาย เปี๊ยก ทั้ง ๆ ที่ เพิ่ง เคย พบ กับ นาย เปี๊ยก เป็น ครั้ง แรก จำ หญ้า ใน อดีตชาติ ได้ ครั้ง หนึ่ง นาง สาว มนัส พา เด็ก ชาย พง สะทร ไป ทำ บุญ ที่ วัด และ ได้ พบ กับ นาง เศียน สุวรรณราช ย่า ของ นาย สามารส เด็ก ชาย
พงษ์ สธร ตะโกน เรียก นาง เซียน ว่า ย่า นาง เซียน ซึ่ง ตอน นั้น ยัง ไม่ เคย พบ และ รู้ จัก กับ เด็ก ชาย พงสทร มา ก่อน ก็ งง ว่า เด็ก ชาย พงสทร เป็น ใคร ทำไม มาเรียก ตน ว่า ย่า นาง สาว มนัส เล่า เรื่อง ที่ เด็ก ชาย พง สทร จำ อดีตชาติ ได้ ให้ นาง เศียร ฟัง นาง จึง ถาม เด็ก ชาย พง สะทร ว่า รู้ จัก ย่า หรือ ลูก เด็ก ชาย พงศกร ตอบ ว่า รู้ จัก ย่า ของ น้อง เมฆ ปู่ ของ น้อย เด็ก ชาย พง สะทร พูด หมาย ความ ว่า ย่า และ ปู่ รัก นาย สามารส กับ นาย สยาม ไม่ เหมือน กัน ย่า จะ รัก นาย สยาม ส่วน ปู่ จะ รัก นาย สามารส จำ น้อง ๆ ของ พ่อ ใน อดีตชาติ
ได้ เด็ก ชาย พงสทร สามารถ เรียก ชื่อ น้อง ๆ ของ นาย วิไล ได้ ถูก ต้อง ทุก คน และ ยัง สามารถ บอก ลักษณะ การ กระทำ ของ แต่ ละ คน ใน อดีต ได้ อีก ด้วย ทั้ง ๆ ที่ เพิ่ง เคย พบ กัน เป็น ครั้ง แรก เช่น เด็ก ชาย พง สะทร บอก ว่า ผม ไม่ รัก อา แดง แล้ว ผม รัก อาอน กับ อา อ้วน อาแดง ชอบ ว่า พ่อ ผม หู ตึง ไม่ ช่วย พ่อ ผม อาแดง กลัว เมีย ขอ ยืม เทป ก็ ไม่ ได้ แต่ อามอน ช่วย พ่อ เก็บ ข้าว โพด เป็น ต้น ซึ่ง ก็ เป็น ความ จริง ตาม มุม มอง และ ความ รู้ สึก ของ นาย สามารถ เอง จำ ไร่ ของ พ่อ แม่ ใน อดีตชาติ ได้ นาง สาว มนัส และ นาง เละ ใหญ่ ของ
เด็ก ชาย พง สะทร พา เด็ก ชาย พง สะทร ไป รับ จ้าง ทำ งาน ใน ไร่ ของ คน ใน หมู่ บ้าน คน หนึ่ง ซึ่ง ที่ ไร่ ผืน นั้น อดีต เคย เป็น ที่ ไร่ ของ นาย วิไล และ นาง ถนอม มา ก่อน เมื่อ ไป ถึง บริเวณ ไร่ แห่ง นั้น เด็ก ชาย พงสธร ก็ บอก กับ นาง สาว มนัส และ นาง เละ ว่า ตรง นี้ ไร่ พ่อ ไร่ แม่ ผม เมื่อ เด็ก ชาย พง สะทอน มา ถึง บริเวณ ห้าง เก่า ก็ บอก ว่า แม่ ห้าง มัน หาย ไป ไหน ล่ะ แต่ ก่อน ตรง นี้ มัน มี ห้าง อยู่ นี่ ใคร รื้อ ไป ไหน ล่ะ เด็ก ชาย พง สะทร พูด เหมือน กับ คุ้น เคย กับ ไร่ แห่ง นี้ เป็น อย่าง ดี ทั้ง ๆ ที่
เขา พิ่ง มา เป็น ครั้ง แรก ตอน นั้น นาง สาว มนัส และ นาง เละ ยัง ไม่ ทราบ ว่า ใน อดีต ไร่ ผืน นี้ เคย เป็น ไร่ ของ ใคร จึง ได้ สอบ ถาม เรื่อง นี้ กับ เจ้า ของ ไร่ ใน ปัจจุบัน ก็ ได้ รับ คำ ตอบ ว่า ไร่ แห่ง นี้ เคย เป็น ไร่ ของ นาย วิไล และ นาง ทนอม มา ก่อน และ บริเวณ ที่ เด็ก ชาย พงสทร บอก ก็ เคย มี ห้าง อยู่ จริง แต่ ได้ ถูก รื้อ ไป นาน แล้ว ความ ตั้ง ใจ ตั้ง แต่ อดีตชาติ ขณะ ที่ เด็ก ชาย พง สะทร อายุ ประมาณ 3 ขวบ นาง วิไล และ นาง ทนอม ได้ จัด งาน บวช ให้ กับ นาย สยาม น้อง ชาย ของ นาย สามารถ ใน วัน งาน นาง สาว มนัส พา เด็ก ชาย พงษ์
สะทร มา ร่วม งาน ด้วย เมื่อ เด็ก ชาย พงษ์ สะทร มอง เห็น พา ไตร และ ทราบ ว่า นาย สยาม กำลัง บวช ก็ ร้อง ไห้ แล้ว พูด ว่า น้อย จะ บวช พร้อม น้อง เมฆ นาง สาว มนัส และ นาง ถนอม ก็ บอก ว่า หนู ยัง บวช ไม่ ได้ หนู ยัง เด็ก รอ ให้ โต ก่อน แล้ว แม่ จะ บวช ให้ เด็ก ชาย พง สถร ไม่ ยอม จะ โกน หัว บวช พร้อม กับ นาย สยาม ให้ ได้ เด็ก ชาย พง สะทร บอก กับ นาง ถนอม ว่า ไหน แม่ บอก ว่า จะ ให้ ผม บวช พร้อม น้อง เมฆ ไง นาง เสี้ยน ย่า ของ นาย สามารส ก็ พูด ขึ้น มา ว่า ก็ หนู อยาก ตาย หนี น้อง นี่ ตอน นั้น ทุก คน ช่วย กัน ปลอบ อยู่ นาน เด็ก ชาย พง สะทร ก็ ไม่ ยอม
หยุด นาง สาว มนัส จึง ต้อง พา กลับ บ้าน นาง ถนอม กล่าว ว่า เมื่อ ครั้ง ที่ นาย สยาม ยัง มี ชีวิต อยู่ นาย สามารถ เคย บอก กับ เธอ ว่า ถ้า เขา เรียน จบ แล้ว เขา จะ บวช ให้ พ่อ กับ แม่ พร้อม กับ นาย สยาม น้อง ชาย แต่ ยัง ไม่ ทัน ได้ เรียน จบ เขา ก็ มา เสีย ชีวิต เสีย ก่อน จึง ยัง ไม่ ทัน ได้ บวช ให้ ตาม ที่ ตั้ง ใจ เอา ไว้ ความ รู้ สึก ของ พี่ ขณะ ที่ เด็ก ชาย พง ส อายุ ประมาณ 4 ขวบ มี ครั้ง หนึ่ง เด็ก ชาย พง สะทร ไป พบ นาย สยาม น้อง ชาย ของ นาย สามารถ นั่ง แทง ไฮโล อยู่ ก็ เข้า ไป บอก กับ นาย สยาม ว่า น้อง เมฆ เลิก เลย พี่ บอก ให้ เลิก จะ
เล่น ทำไม ตอน นั้น นาย สยาม ซึ่ง กำลัง แทง ติด พัน อยู่ ก็ ยัง ไม่ ได้ เลิก ใน ทัน ที เด็ก ชาย พง สะทร เข้า ไป ตบ หน้า นาย สยาม แล้ว บอก ว่า เลิก เดี๋ยว นี้ นี้ เดี๋ยว กู จะ เตะ ให้ เด็ก ชาย พง สะทร พูด เสียง ดัง จน นาย สยาม ต้อง ยอม เลิก และ ลุก เดิน ออก จาก วง ไฮโล ไป เด็ก ชาย พง สะทร พูด ตาม หลัง ว่า ไป เลย มึง ไป ไกล ๆ กู เลย ผู้ คน ใน วง ไฮโล ต่าง ก็ รู้ สึก ประหลาด ใจ ใน คำ พูด และ การ แสดง ออก ของ เด็ก ชาย พง สะทร มาก จาก คำ พูด และ การ แสดง ออก ถึง ความ ทรง จำ ใน อดีตชาติ ของ เด็ก ชาย พง สะทร ที่ เขา พูด และ แสดง ออก มา นั้น ทำ ให้
ทุก คน ที่ เคย ประสบ พบ เห็น เด็ก ชาย พงสทร พูด และ แสดง ออก ถึง ความ ทรง จำ ใน อดีตชาติ ของ เขา ต่าง ก็ เชื่อ ว่า เด็ก ชาย พงสทร คือ นาย สามารส กลับ ชาติ มา เกิด จริง แต่ สำหรับ นาย วิไล และ นาง ถนอม พ่อ แม่ ใน อดีตชาติ ถึง แม้ พวก เขา จะ เชื่อ ว่า เด็ก ชาย พง สะทร คือ นาย สามารถ กลับ ชาติ มา เกิด แต่ ก็ ก็ ยัง คง มี เรื่อง ราว ที่ น่า สงสัย และ ยัง ไม่ สามารถ หา คำ ตอบ ได้ อีก หลาย เรื่อง เกี่ยว กับ เหตุ การณ์ หลาย เหตุ การณ์ ที่ เกิด ขึ้น กับ นาย สามารส บุตร ชาย ของ ตน ใน ชาติ ที่ แล้ว ก่อน ที่ นาย สามารถ จะ ทราบ ว่า ตัว
เอง เป็น โรค มะเร็ง นั้น นาย สามารถ เคย พูด กับ พ่อ แม่ และ ภรรยา ของ เขา เหมือน กับ ว่า เขา จะ ทราบ ชะตา ชีวิต ของ ตัว เอง ว่า จะ ต้อง เสีย ชีวิต ใน เวลา อัน ใกล้ น ทนอม เล่า ให้ ฟัง ว่า เมื่อ เดือน กันยายน ปี 2535 นาย สามารถ ขอ ให้ เธอ ซื้อ รถ จักรยาน ยนต์ ให้ โดย บอก ว่า แม่ ผม จะ ขอ แม่ ครั้ง นี้ เป็น ครั้ง สุด ท้าย นะ ตอน นั้น เธอ ก็ ซื้อ รถ จักรยาน ให้ ตาม ที่ เขา ขอ นอก จาก นี้ นาย สามารถ ยัง เคย บอก กับ ภรรยา ของ เขา ว่า เอ็ม อย่า งอน พี่ นัก เลย พี่ อยู่ อีก ไม่ นาน หรอก อายุ ายุ 19 พี่ ก็ ต้อง ไป แล้ว เธอ ไม่ คิด ว่า สิ่ง ที่ นาย
สามารถ พูด จะ เป็น ความ จริง ใน เวลา ต่อ มา เพราะ ตอน ที่ พูด นั้น เขา ยัง ไม่ มี อาการ ป่วย หรือ อาการ ของ โรค มะเร็ง เลย เมื่อ ปลาย ปี พ.ศ 2535 ก่อน ที่ นาย สามารถ จะ เสีย ชีวิต คืน หนึ่ง นาง ถนอม ฝัน ว่า นาย สามารถ ไป อยู่ กับ คน แก่ ผม สี ขาว คน หนึ่ง ใน บ้าน เรือน ไทย ที่ ดู จาก ภาย นอก ค่อน ข้าง เก่า แต่ ภาย ใน สวย งาม สะอาด ตา บ้าน หลัง นั้น ลอย อยู่ บน ก้อน เมฆ ใน ฝัน นาง ถนอม บอก ให้ นาย สามารถ กลับ บ้าน พร้อม กับ เธอ แต่ นาย สามารถ ไม่ ยอม กลับ จาก นั้น นาง ถนอม ก็ รู้ สึก ตัว ตื่น จาก ความ ฝัน ใน ครั้ง นั้น ทำ ให้
นาง ถนอม รู้ สึก สังหร ใจ ว่า จะ เกิด เหตุ ร้าย ขึ้น กับ นาย สามารถ จึง สวด มนต์ ไหว้ พระ ขอ ให้ คุณ พระ ช่วย คุ้ม ครอง บุตร ชาย ให้ รอด พ้น จาก ภัย อันตราย ทั้ง ปวง แทบ จะ ทุก วัน นาย สามารถ เริ่ม มี อาการ ไอ ตั้ง แต่ ประมาณ ปลาย ปี 2535 แต่ เขา คิด ว่า เป็น อาการ ไอ เพราะ แพ้ ฝุ่น หรือ แพ้ อากาศ ธรรมดา จน กระทั่ง เดือน มกราคม พ.ศ 2536 อาการ ไอ เริ่ม รุนแรง ขึ้น เขา จึง ไป ให้ แพทย์ ตรวจ แพทย์ วินิจฉัย ว่า เป็น โรค หลอด ลม อักเสบ และ ได้ จัด ยา มา ให้ รับ ประธาน แต่ อาการ ของ นาย สามารส ก็ ไม่ ทุเลา ลง อาการ เริ่ม
รุนแรง มาก จน กระทั่ง ไอ ออก มา เป็น เลือด นาย วิไล และ นาง ถนอม จึง พา นาย สามารถ ไป ให้ แพทย์ ตรวจ ดู อีก ครั้ง ปรากฏ ว่า แพทย์ เอ็กเรย์ พบ จุด ดำ ใน ปอด และ แนะ นำ ให้ ไป ตรวจ อีก ครั้ง ที่ โรง พยาบาล ทรวง อก ที่ กุ กรุงเทพ นาย วิไล และ นาง ถนอม ก็ พา บุตร ชาย ไป ตาม คำ แนะ นำ ของ แพทย์ ใน การ ตรวจ ที่ โรง พยาบาล ทรวง อก ครั้ง แรก แพทย์ บอก ว่า มี เนื้อ งอก ใน ปอด และ ได้ ตัด ชิ้น เนื้อ ไป ตรวจ อีก 2 วัน ต่อ มา แพทย์ ตรวจ พบ ว่า นาย สามารถ เป็น มะเร็ง ใน ปอด และ ได้ ส่ง ตัว ไป ที่ สถาบัน มะเร็ง แห่ง ชาติ เมื่อ นาย วิไล และ
นาง ถนอม ทราบ ว่า นาย สามารถ เป็น มะเร็ง หัว ใจ ของ ผู้ เป็น พ่อ เป็น แม่ แทบ จะ สลาย นาย วิไล มี อาการ เครียด อย่าง มาก นาง ถนอม ก็ ร้อง ไห้ เกือบ ตลอด เวลา แต่ ตอน นั้น ยัง ไม่ มี ใคร บอก เรื่อง นี้ กับ นาย สามารถ นาย สามารถ เห็น นาง ถนอม ร้อง ไห้ ก็ ถาม ญาติ ๆ ว่า แม่ ผม เป็น อะไร ทำไม แม่ ถึง ร้อง ไห้ ญาติ ๆ ก็ พยายาม พูด บ่า เบียง จน กระทั่ง นาย สามารถ ถูก นำ ตัว ไป ยัง สถาบัน มะเร็ง แห่ง ชาติ เมื่อ นาย สามารถ เห็น ป้าย หน้า สถาบัน ก็ พูด กับ นาย แดง สุวรรณราช ผู้ เป็น อา ว่า อา แดง ผม ไม่ น่า เป็น โรค แบบ นี้
เลย นะ แพทย์ ที่ สถาบัน มะเร็ง แห่ง ชาติ ตรวจ พบ ว่า นาย สามารถ เป็น มะเร็ง ใน ปอด ระยะ สุด ท้าย ซึ่ง ไม่ สามารถ รักษา ให้ หาย ได้ และ แพทย์ แนะ นำ ว่า ให้ นำ ตัว ไป รักษา ตาม อาการ ที่ โรง พยาบาล ใกล้ ๆ บ้าน น่า จะ สะดวก กว่า เมื่อ ทราบ ดัง นั้น นาย วิไล และ นาง ถนอม จึง พา นาย สามารถ กลับ มา รักษา ที่ โรง พยาบาล สวรรค์ ประชาราช จังหวัด นครสวรรค์ เพื่อ ความ สะดวก ใน การ ดู แล และ เพื่อ ความ สะดวก ของ บรรดา ญาติ ๆ ที่ ต้องการ จะ มา เยี่ยม นาง ถนอม กล่าว ว่า ตอน นั้น นาย สามารถ มี จิต ใจ ที่ เข้ม แข็ง มาก แม้ จะ ทราบ
ว่า ตัว เอง เป็น โรค ร้าย ที่ ไม่ มี ทาง รักษา ได้ แต่ ก็ มี อาการ เป็น ปกติ ไม่ หวาด กลัว หรือ ซึม เศร้า แต่ อย่าง ใด ยัง คอย ปลอบ ญาติ และ เธอ ไม่ ให้ ร้อง ไห้ เสีย ใจ อีก ด้วย วัน หนึ่ง ขณะ ที่ นาย สามารถ นอน หลับ อยู่ บน เตียง คน ไข้ ที่ โรง พยาบาล สวรรค์ ประชารักษ์ มี หญิง ชรา คน หนึ่ง เดิน มา ยืน จ้อง ดู นาย สามารถ ที่ เตียง หญิง ชรา คน นั้น ถาม นาง แสวง พี่ สาว ของ นาง ถนอม ที่ เฝ้า ดู แล นาย สามารถ อยู่ ว่า เด็ก คน นี้ อายุ เท่า ไหร่ แล้ว นาง แสวง ตอบ ว่า อายุ 19 ปี หญิง ชรา คน นั้น บอก กับ นาง แสวง ว่า ทำ ใจ เถอะ หนู เขา ไม่
อยู่ กับ เรา หรอก เขา เป็น คน ต่าง ชาติ หญิง ชรา พูด จบ ก็ เดิน จาก ไป นาง แสวง รู้ สึก แปลก ใจ ใน คำ พูด ของ หญิง ชรา ผู้ นั้น แต่ ไม่ ทัน ได้ สังเกต ว่า หญิง ชรา คน นั้น เป็น ใคร มา จาก ไหน และ หลัง จาก วัน นั้น ก็ ไม่ พบ อีก เลย วัน ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ 2536 ขณะ ที่ นาง สวิง และ นาง แสวง พี่ สาว ของ นาง ถนอม เฝ้า ดู แล นาย สามารถ อยู่ จู่ ๆ นาย สามารถ ก็ พูด ขึ้น มา ว่า ป้า ใคร มา ลูบ หลัง ให้ ผม ล่ะ ป้า นาง สวิท มอง ดู แล้ว บอก ว่า ไม่ เห็น มี ใคร เลย สงสัย ปู่ ย่า ตา ยาย มา ลูบ หลัง ให้ นาย สามารถ ก็ ไม่ ได้ พูด อะไร ต่อ จาก นั้น ก็ หลับ ไป
ว ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ 2536 ตอน เช้า ขณะ ที่ นาง ถนอม เฝ้า ดู แล อาการ อยู่ จู่ ๆ นาย สามารถ ก็ บอก กับ นาง ถนอม ว่า แม่ ใคร มา ยืน อยู่ ข้าง หลัง แม่ 2 คน ล่ะ แม่ นาง ถนอม หัน ไป มอง แต่ ก็ ไม่ พบ ใคร จึง บอก ว่า ไม่ เห็น มี ใคร เลย ลูก มี แต่ พัด ลม นาย สามารถ พูด ขึ้น มา อีก ว่า นั่น ไง ยืน ตัว ดำ ๆ อยู่ ข้าง หลัง แม่ นั่น ไง นาง ถนอม หัน ไป มอง อีก ครั้ง ก็ ไม่ พบ ใคร จึง คิด ว่า นาย สามารถ คง จะ เพ้อ ไป เอง ต่อ มา สาย ๆ ของ วัน หนึ่ง ขณะ ที่ ญาติ ๆ ของ นาง ถนอม หลาย คน ได้ มา เยี่ยม นาย สามารถ จู่ ๆ นาย สามารถ
ก็ พูด ขึ้น มา ว่า แม่ ใคร มา ลูบ หลัง ให้ ผม อีก แล้ว นาง ถนอม หัน ไป มอง ก็ ไม่ มี ใคร ลูบ หลัง ให้ นาย สามารถ มี แต่ นาย ปัง ญาติ คน หนึ่ง ยืน อยู่ ด้าน หลัง จึง บอก กับ นาย สามารถ ว่า ไม่ เห็น มี ใคร เลย ลูก มี แต่ ลุง ปัง แต่ เขา ไม่ ได้ ลูบ หลัง ให้ ทุก คน ที่ ไป เยี่ยม ต่าง ก็ รู้ สึก สงสัย ใน คำ พูด ของ นาย สามารถ แต่ ก็ คิด ว่า นาย สามารถ ก็ คง จะ เพ้อ ไป เอง วัน ที่ 15 กุมภาพันธ์ 2536 ก่อน เวลา เข้า เยี่ยม นาง สวิท และ นาง แสวง พี่ สาว ของ นาง ทนอม มอง เข้า ไป ใน ห้อง เห็น นาย สามารถ อาการ ไม่ ค่อย ปกติ จ ขอ อนุญาต
พยาบาล เวร เข้า ไป ดู แล นาย สามารถ ต่อ มา นาง ถนอม และ ญาติ ๆ ก็ ตาม เข้า มา เมื่อ ถึง เวลา เยี่ยม เพื่อน นัก เรียน ของ นาย สามารถ ก็ ขึ้น มา เยี่ยม ด้วย เมื่อ เห็น อาการ ของ นาย สามารส หนัก ก็ รีบ กลับ ไป ตาม เพื่อน ร่วม ห้อง เพื่อ มา ดู ใจ นาง ถนอม เห็น อาการ ของ บุตร ชาย หนัก ก็ เป็น ลม หมด สติ ไป พยาบาล ต้อง นำ ไป ปฐมพยาบาล อีก ห้อง หนึ่ง ส่วน ภรรยา ของ นาย ส เมื่อ เห็น อาการ ของ นาย สามารถ ก็ ร้อง ไห้ วิ่ง ออก ไป นอก ห้อง เนื่อง จาก ทน เห็น สภาพ ของ สามี ไม่ ได้ เมื่อ เพื่อน ๆ นัก เรียน มา ถึง ก็ เป็น
เวลา เดียว กัน กับ ที่ นาย สามารถ กำลัง จะ สิ้น ใจ พอ ดี ทุก คน ต่าง ห้อม ล้อม กัน เข้า ไป บาง คน ร้อง ไห้ ออก มา ด้วย ความ เวทนา และ ช่วย กัน เขย่า ตัว ของ นาย สามารถ แต่ ก็ ไร้ ผล นาย สามารถ ได้ เสีย ชีวิต ลง ท่าม กลาง ญาติ ๆ และ เพื่อน เพื่อน ของ เขา การ จาก ไป ของ นาย สามารถ ยัง ความ เศร้า โศก เสีย ใจ ให้ กับ เพื่อน ๆ คน ใกล้ ชิด และ ภรรยา โดย เฉพาะ นาย วิไล กับ นาง ถนอม ที่ เสีย ใจ ต่อ การ จาก ไป ของ บุตร ชาย จน เกือบ จะ ควบ คุม สติ ไม่ ได้ นาย วิไล มี อาการ เศร้า เหมอ ลอย นาง ถนอม ร้อง ไห้ จน น้ำ ตา แทบ จะ เป็น สาย เลือด และ คิด
มาก ถึง กับ จะ ฆ่า ตัว ตาย ตาม บุตร ชาย ไป แต่ ยัง ดี ที่ นาย สยาม บุตร ชาย อีก คน หนึ่ง มา ห้าม ไว้ ได้ ทัน ห้วง เวลา นั้น ทุก ๆ วัน ผ่าน ไป อย่าง ทุก ระทม หัว ใจ ผู้ เป็น พ่อ และ แม่ แทบ จะ สลาย ทุก ครั้ง ที่ เห็น สิ่ง ของ เครื่อง ใช้ ของ บุตร ชาย อัน เป็น ที่ รัก ยิ่ง ของ พวก เขา ด้วย ความ คิด ถึง และ ห่วง หา อาลัย ใน ตัว ของ นาย สามารถ นาย วิไล และ นาง ถนอม ได้ นิมนต์ พระ รูป หนึ่ง ขอ สงวน นาม ซึ่ง มี ชื่อ เสียง เป็น ที่ รู้ จัก ของ คน ใน หมู่ บ้าน ว่า ท่าน สามารถ นั่ง ทาง ใน ติด ต่อ กับ วิญญาณ ใน นรก หรือ สวรรค์ ได้ เพื่อ ให้
ท่าน ติด ต่อ กับ วิญญาณ ของ นาย สามารถ ว่า อยู่ ที่ ไหน อยู่ เป็น สุข หรือ ทุกข์ อย่าง ไร และ สิ่ง ของ ข้าว ป่า อาหาร ที่ พ่อ กับ แม่ ทำ บุญ อุทิศ ส่วน กุศล ไป ให้ ได้ รับ หรือ ไม่ อย่าง ไร พระ รูป นั้น นั่ง สมาธิ ตั้ง แต่ เวลา ประมาณ 20:00 น จน กระทั่ง ถึง เวลา ประมาณ เกือบ เที่ยง คืน ด้วย อาการ สงบ หลัง จาก นั้น ท่าน ก็ มี อาการ เหนื่อย หอบ และ เริ่ม พูด คุย โต้ ตอบ เหมือน กับ ได้ พูด คุย อยู่ กับ ใคร สัก คน หนึ่ง หลัง จาก พูด คุย โต้ ตอบ ประมาณ เกือบ 1 ชั่วโมง พระ รูป นั้น ก็ ออก จาก สมาธิ ด้วย ความ อิ โรย เมื่อ ได้ พัก ผ่อน อริยาบถ อยู่ ครู่
หนึ่ง นาง ถนอม ถาม ว่า หลวง พี่ ตอน ที่ ถอน หาย ใจ นี่ เป็น อะไร หรือ พระ รูป นั้น เล่า ให้ ฟัง ว่า อาตมา เหนื่อย หอก เพราะ ที แรก ลง ไป หา ใน นรก แล้ว ไม่ พบ ก็ เลย บุก ปา น้ำ ลัด ไป สวรรค์ เห็น แสง บ่น สวรรค์ สลัว ลัว ก็ เดิน ฝ่า น้ำ เข้า ไป อาตมา ไป ถึง บ้าน หลัง หนึ่ง ที่ ลอย อยู่ บน ก้อน เมฆ อากาศ สด ชื่น มี ดอก ไม้ หอม ฟุ้ง ไป ทั่ว อาตมา เห็น สามารถ วิ่ง ออก มา รับ บอก ว่า หลวง พ่อ มหา อาลัย แล้ว ก้ม ลง กราบ อาตมา ก็ บอก ว่า ว่า มา หา สามารถ นั่น แหละ พ่อ กับ แม่ ทาง โน้น เขา เป็น ห่วง สามารถ บอก กับ อาตมา ว่า บอก แม่
กับ พ่อ ผม ด้วย ว่า ไม่ ต้อง เป็น ห่วง ผม เก็บ ดอก ไม้ ไหว้ พระ อยู่ ผม อยู่ กับ แม่ ผม ที่ นี่ สบาย ดี อาตมา ถาม สามารส ว่า ตั้ง แต่ มา นี่ เคย ลง ไป หา พ่อ กับ แม่ บ้าง หรือ เปล่า สามารส ตอบ ว่า ผม เคย ลง ไป ตอน 16:00 น อาตมา บอก ว่า ไหน แม่ สามารถ ล่ะ หลวง พ่อ อยาก เห็น นาย สามารถ ได้ พา อาตมา ไป พบ กับ แม่ ของ เขา แม่ ของ เขา หน้า ตา เหมือน คน อินเดีย ผิว ขาว ผม ขาว แต่ง ตัว แบบ แขก อินเดีย นาย สามารถ เอง ก็ แต่ง ตัว แบบ อินเดีย ใส่ ผ้า แผ่ สี ฟ้า ใบ หน้า อย่าง เหมือน เดิม แต่ ผิว ขาว ขึ้น คิ้ว เข้ม ขึ้น และ ผม ยัก สก เขา แนะ
นำ ว่า แม่ เขา ชื่อ สิริจันทรา อาตมา ถาม แม่ เขา ว่า ทำไม ถึง ได้ ด่วน เอา ตัว สามารถ มา เร็ว นัก ล่ะ แม่ เขา ตอบ ไป ว่า อิฉัน ตาม หา ลูก ของ ฉัน มา หลาย กัป หลาย ก แล้ว หา ที่ ไหน ก็ ไม่ พบ อิฉัน ลง มา ที่ เมือง ชมพู ทวีป เจอ ลูก ของ อิฉัน อยู่ ที่ ห้อง สูง ๆ ต่ำ ๆ อิฉัน ก็ เลย เอา ลูก ของ อิฉัน มา เลย แต่ ลูก ของ อิฉัน ขอ ร้อง ว่า อยาก ไป บ้าน ก่อน อิฉัน จึง คุม วิญญาณ เ ให้ อยู่ ใน ร่าง จน กระทั่ง ถึง บ้าน แล้ว ก็ รับ มา เลย ค ขณะ นั้น นาย สามารถ บอก กับ อาตมา ว่า หลวง พ่อ บอก พ่อ กับ แม่ ผม ด้วย ว่า รอง เท้า ผม ที่ หาย ไป พ่อ กับ แม่ ผม
พูด ถึง บ่อย หลวง พ่อ บอก ด้วย ว่า ไม่ ต้อง พูด ถึง ผม ให้ เป็น ทาน ไป อาตมา ถาม ว่า แล้ว อาหาร ที่ พ่อ กับ แม่ ทำ บุญ มา ให้ เกือบ ทุก วัน ล่ะ ได้ รับ หรือ เปล่า นาย สามารถ ตอบ ว่า ได้ รับ แต่ ผม โมทนา กลับ คืน ไป ให้ พ่อ กับ แม่ แล้ว เพราะ มัน หยาบ ผม กิน ไม่ ได้ ผม อิ่ม ทิพย์ ไม่ ต้อง กิน ก็ อิ่ม ตลอด เวลา อาตมา บอก ว่า สามารถ พา หลวง พ่อ ขึ้น ไป ดู บน บ้าน ได้ มย นาย สามารถ พา อาตมา ขึ้น ไป ใน บ้าน มี กลิ่น หอม อบ อวน อากาศ เย็น สบาย อาตมา มอง ดู ห้อง นอน เตียง นอน สวย งาม มาก อาตมา ถาม ว่า สามารถ เตียง นอน นี่ ทำ ด้วย ไม้ อะไร ทำไม จึง
สวย นัก นาย สามารถ ตอบ ว่า ทำ ด้วย ไม้ จันท์ หอม ครับ อาตมา ถาม ว่า สามารถ ทำไม ฆ่า ทาส บริวาร ถึง เยอะ จัง นาย สามารถ ตอบ ว่า คอย รับ ใช้ ผม กับ แม่ ผม อาตมา เห็น คน รับ ใช้ เค้า มี ประมาณ 50 คน เป็น ผู้ หญิง ทั้ง หมด อาตมา ถาม ว่า อยู่ ที่ นี่ มี ความ สุข ดี มย นาย สามารถ ตอบ ว่า สบาย ดี อยู่ อยู่ ที่ นี่ สบาย มาก มี แต่ ดอก ไม้ อาตมา ถาม ว่า นี่ อยู่ สวรรค์ ชั้น ไหน นาย สามารถ ตอบ ว่า อยู่ สวรรค์ ชั้น ที่ 3 อาตมา พูด กับ สามารถ แค่ นี้ ก็ ขอ ตัว กลับ มา นี่ แหละ เมื่อ สอบ ถาม จน เป็น ที่ พอ ใจ แล้ว นาง ถนอม จึง ให้ คน
ไป ท่ง พระ รูป นั้น ที่ วัด เวลา นั้น ประมาณ 2:00 น ของ วัน ใหม่ ตอน นั้น นาย วิไล และ นาง ทนอม เชื่อ เรื่อง ที่ พระ รูป นั้น เล่า ให้ ฟัง มาก เนื่อง จาก มี ข้อ มูล สนับสนุน ความ เป็น ไป ได้ อยู่ หลาย ประการ คือ ความ ฝัน ของ นาง ถนอม เมื่อ ปลาย ปี พ.ศ 2535 ก่อน ที่ นาย สามารถ จะ เสีย ชีวิต นาง ถนอม ฝัน ว่า นาย สามารถ ไป อยู่ กับ คน แก่ ผม สี ขาว ใน บ้าน เรือน ไทย ซึ่ง ลอย อยู่ บน เมฆ เมื่อ เทียบ กับ ความ ฝัน ใน ครั้ง นั้น กับ ลักษณะ ของ บ้าน และ ลักษณะ ของ แม่ นาย สามารถ ที่ อยู่ บน สวรรค์ ที่ พระ รูป นั้น พูด ให้ ฟัง มี ส่วน ที่
คล้าย คลึง กัน มาก ความ ฝัน ของ นาง เมือง หัด สโต มี ใจ ความ หนึ่ง ที่ พระ รูป นั้น ท่าน บอก กับ นาง ถนอม และ นาย วิไล ว่า พบ นาย สามารถ อยู่ บน สวรรค์ สุข สบาย ดี ผิว ขาว ขึ้น คอย เก็บ ดอก ไม้ ไป ไหว้ พระ และ บริเวณ บ้าน ก็ มี ดอก ไม้ เต็ม ไป หมด ซึ่ง สอด คล้อง กัน กับ ความ ฝัน ของ นาง เมือง หัด สโต เพื่อน บ้าน ซึ่ง ไม่ เคย พบ เห็น หรือ รู้ จัก กับ นาย สามารถ มา ก่อน นาง เมือง ฝัน ว่า ได้ พบ กับ ชาย หนุ่ม คน หนึ่ง รูป ร่าง อ้วน ผิว ขาว ใส่ เสื้อ สี ขาว แขน สั้น และ ใส่ กางเกง ขา ยาว สี กรม ท่า ชุด นัก เรียน เทคนิค ยืน อยู่ บน หอ สูง
ซึ่ง สวย งาม มาก บริเวณ หอ สูง นั้น มี ดอก ไม้ นานา ชนิด ส่ง กลิ่น หอม ฟุ้ง ไป ทั่ว ชาย หนุ่ม คน นั้น เรียก เธอ ว่า ป้า เธอ หัน ไป มอง และ ถาม ว่า หนู เป็น ใคร ทำไม ถึง มาเรียก ป้า ล่ะ ชาย หนุ่ม คน นั้น บอก ว่า ผม เป็น ลูก พ่อ ยะ แม่ น้อม ป้า บอก พ่อ กับ แม่ ผม ด้วย ว่า ผม ขอ ดอก 5 ดอก ผม จะ เอา มา ไหว้ พระ ชาย หนุ่ม คน นั้น บอก ชื่อ ดอก บัว เป็น ศัพท์ ชั้น สูง ซึ่ง ตอน นั้น นาง เมือง ไม่ รู้ จัก ว่า เป็น ดอก อะไร จาก นั้น นาง เมือง ก็ รู้ สึก ตัว ตื่น ต่อ มา ใน งาน ทำ บุญ ฉลอง กระดูก ของ นาย สามารถ ซึ่ง จัด ขึ้น ที่ วัด ร่วม กัน กับ
คน อื่น ๆ ใน หมู่ บ้าน นาง เมือง ได้ พบ กับ นาง ถนอม นาง เมือง จึง เล่า ความ ฝัน ของ เธอ ให้ นาง ถนอม ฟัง และ ขอ ดู ภาพ ถ่าย ของ นาย สามารส เมื่อ นาง เมือง ได้ เห็น ภาพ ถ่าย ของ นาย สามารถ ก็ ยืน ยัน ว่า เป็น คน เดียว กัน ที่ เธอ เห็น ใน ฝัน เมื่อ นาง ถนอม ทราบ ความ ฝัน ของ นาง เมือง ก็ ไป ให้ ร่าง ทรง คน หนึ่ง ใน หมู่ บ้าน ช่วย บอก ว่า ดอก ไม้ ที่ นาย สามารถ บอบ กับ นาง เมือง นั้น เป็น ดอก อะไร ร่าง ทรง บอก ว่า เป็น ดอก บัว เมื่อ ทราบ ดัง นั้น นาย วิไล และ นาง ถนอม ก็ ได้ นำ ดอก บัว ไป ให้ พระ ท่าน กรวด น้ำ ไป ให้ ตาม ที่ นาย
สามารถ ขอ ลักษณะ เหมือน ชาว อินเดีย จาก คำ บอก เล่า ของ พระ รูป นั้น ที่ บอก ว่า นาย สามารถ และ แม่ ของ เขา บน สวรรค์ มี หน้า ตา และ การ แต่ง ตัว เหมือน ชาว อินเดีย มี ข้อ มูล สนับสนุน ถึง 3 ข้อ มูล คือ ลักษณะ ของ นาย สามารถ หลัง ประสบ อุบัติเหตุ คำ พูด ของ หญิง ชรา นิรนาม และ ความ ฝัน ของ แม่ เพื่อน ลักษณะ ของ นาย สามารถ หลัง ประสบ อุบัติเหตุ ก่อน ที่ นาย สามารถ จะ เสีย ชีวิต ประมาณ 8-9 เดือน นาย สามารถ ได้ ประสบ อุบัติเหตุ รถ จักรยาน ยนต์ เสีย หลัก พลิก คว่ำ พร้อม กับ เพื่อน คน หนึ่ง นาย สามารถ สลบ ไป แต่
เพื่อน ของ นาย สามารถ ไม่ เป็น อะไร มาก นาย สามารถ ถูก นำ ส่ง โรง พยาบาล เมื่อ ฟื้น ขึ้น มา นาย สามารถ บอก กับ นาง จุ๊บ บุตร สาว ของ นาง สวิท พี่ สาว ของ นาง ถนอม ว่า พี่ จุ๊บ ตอน ที่ ผม สลบ ไป มี ผู้ หญิง สาว สวย เหมือน นาง ฟ้า มี ปีก เหาะ มา ส่ง ผม แล้ว ผม ก็ ฟื้น นี่ แหละ หลัง จาก เกิด อุบัติเหตุ ใน ครั้ง นั้น นาย สามารถ เริ่ม มี ความ ผิด ปกติ คือ มี ขน ขึ้น ตาม ลำ ตัว แขน และ ขา ขึ้น มาก กว่า ปกติ เหมือน คน อิน เดีย ตอน นั้น นาง ถนอม คิด ว่า เป็น เพราะ ฤทธิ์ ยา ที่ หมอ ให้ ขณะ ช่วย ทำ ให้ ฟื้น ต่อ มา ก่อน
เสีย ชีวิต ไม่ นาน นาย สามารถ บอก กับ นาง ถนอม ว่า แม่ ถ้า ผม ได้ งาน ทำ แล้ว ผม จะ เปลี่ยน ชื่อ เป็น เทพประทาน นะ ผม ชอบ ชื่อ นี้ นี่ เป็น เหตุ การณ์ ที่ น่า สังเกต อย่าง หนึ่ง คำ พูด ของ หญิง ชรา นิรนาม ขณะ ที่ นาย สามารถ นอน ป่วย อยู่ บน เตียง ก่อน เสีย ชีวิต ไม่ กี่ วัน หญิง ชรา คน หนึ่ง เดิน มา ดู นาย สามารถ ที่ เตียง แล้ว ถาม นาง แสวง พี่ สาว อีก คน หนึ่ง ของ นาง ถนอม ว่า เด็ก คน นี้ อายุ เท่า ไหร่ แล้ว นาง แสวง ตอบ ว่า อายุ 19 ปี หญิง ชรา บอก กับ นาง แสวง ว่า ทำ ใจ เถอะ หนู เขา ไม่ อยู่ กับ เรา หรอก เขา เป็น คน
ต่าง ชาติ เมื่อ พูด จบ ก็ เดิน จาก ไป หญิง ชรา ผู้ นั้น เป็น ใคร และ เพราะ เหตุ ใด จึง พูด เช่น นั้น ความ ฝัน ของ แม่ เพื่อน หลัง จาก นาย สามารถ เสีย ชีวิต ประมาณ 3 เดือน แม่ ของ เพื่อน สนิท คน หนึ่ง ของ นาย สามารส ที่ ชื่อ ว่า ไพรัตน์ ซึ่ง นาย สามารถ คุ้น เคย เมื่อ ครั้ง ที่ เขา เรียน อยู่ ที่ หมู่ บ้าน เขาพนม รอก อำเภอ ท่า ตะโก จังหวัด นครสวรรค์ ฝัน ว่า นาย สามารถ มา ยืน เรียก อยู่ หน้า บ้าน แต่ ไม่ ยอม ขึ้น บ้าน บอก ว่า ขึ้น ไม่ ได้ และ บอก กับ แม่ ของ นาย ไพรัตน์ ว่า แม่ ไป บอก กับ แม่ ผม ด้วย นะ ว่า ผม ไม่ ใช่ ลูก
เค้า ผม เป็น คน ต่าง ชาติ ผม มา อาศัย เขา เกิด เฉย ๆ ถึง เวลา ผม ก็ ต้อง กลับ แม่ ของ นาย ไพรัตน์ ได้ เล่า เรื่อง นี้ ให้ นาง ถนอม และ นาย วิไล ฟัง หลัง จาก เรื่อง ราว นี้ เป็น เรื่อง ราว ที่ สอด คล้อง กัน กับ คำ พูด ของ พระ รูป นั้น ทำ ให้ นาย วิไล และ นาง ถนอม เชื่อ ว่า พระ รูป นั้น ได้ ไป พบ กับ นาย สามารถ บน สวรรค์ จริง ๆ แม่ ตาม หา ลูก มี ใจ ความ ตอน หนึ่ง ที่ พระ รูป นั้น ท่าน บอก กับ นาย วิไล ว่า แม่ เขา บอก ว่า อิฉัน ตาม หา ลูก ของ อิฉัน มา หลาย กับ หลาย กัน แล้ว หา ที่ ไหน ก็ ไม่ พบ อิฉัน ลง มา ที่ เมือง ชมพู ทวีป เจอ ลูก ของ
อิฉัน อยู่ ห้อง สูง ๆ ต่ำ ๆ อิฉัน ก็ เอา ลูก ของ อิฉัน มา เลย จาก ข้อ ความ ใน ตอน นี้ นาง ถนอม และ นาย วิไล คิด ว่า สถาน ที่ ที่ พระ รูป นั้น พูด ถึง ก็ คือ ห้อง บน ตึก ใน โรง พยาบาล นั่น เอง และ เมื่อ คิด ถึง เหตุ การณ์ ที่ นาย สามารถ บอก กับ นาง ถนอม นาง สวิท และ นาง แสวง ว่า มี คน มา อยู่ ข้าง หลัง แม่ 2 คน และ มี คน มา ลูบ หลัง ให้ ก็ ยิ่ง ทำ ให้ นาย วิไล และ นาง ถนอม เชื่อ มาก ขึ้น ลง มา หา พ่อ กับ แม่ มี ใจ ความ ตอน หนึ่ง ที่ พระ รูป นั้น ท่าน บอก ว่า สามารถ เขา บอก ว่า เขา เคย ลง มา หา พ่อ กับ แม่ ตอน 16:00 น ข ข้อ ความ ใน ตอน
นี้ สอด คล้อง กัน กับ เหตุ การณ์ ประหลาด ที่ เกิด ขึ้น ใน วัน ทำ บุญ 7 วัน ของ นาย สามารถ แต่ เวลา ไม่ ตรง กัน คือ คืน นั้น เวลา ประมาณ 22:00 น นาย ม้อน สุวรรณราช น้อง ชาย ของ นาย วิไล ได้ กลิ่น น้ำ หอม ที่ ใช้ พรม ศพ ของ นาย สามารถ นาย มอน เที่ยว เดิน สอบ ถาม นาง ถนอม และ คน ใน บ้าน ว่า มี ใคร ใส่ น้ำ หอม มา บ้าง ปรากฏ ว่า ไม่ มี ใคร ใช้ น้ำ หอม นาย ม้อน เดิน ไป ตาม กลิ่น นั้น ไม่ พบ ที่ มา นาย ม้อน คิด ว่า ต้อง เป็น วิญญาณ ของ นาย สามารถ ทำ ให้ ได้ กลิ่น อย่าง แน่ นอน เพราะ มี แต่ ตน และ ภรรยา เท่า นั้น ที่ ได้ กลิ่น น้ำ หอม
คน อื่น ๆ ไม่ มี ใคร ได้ กลิ่น เลย ต่อ มา นาย มอน ออก มา สตาร์ท รถ จักรยาน ยนต์ จะ กลับ บ้าน ปรากฏ ว่า สตาร์ท เท่า ไหร่ ก็ ไม่ ยอม ติด ทั้ง ๆ ที่ เป็น รถ ที่ เพิ่ง ซื้อ มา ใหม่ ๆ นาย ม้อน นึก เอะ ใจ จึง ยก มือ บอก กับ วิญญาณ ของ นาย สามารถ ว่า หมู อาจ จะ กลับ บ้าน ก่อน มัน ดึก แล้ว เมื่อ นาย มอน พูด จบ ก็ สตาร์ท รถ อีก ครั้ง ปรากฏ ว่า คราว นี้ สตาร์ท ติด อย่าง ง่าย ดาย ซึ่ง เป็น ที่ น่า ประหลาด ใจ รอง เท้า ที่ หาย ไป ให้ เป็น ทาน มี ใจ ความ ตอน หนึ่ง ที่ พระ รูป นั้น ท่าน บอก ว่า สามารถ บอก ว่า รอง เท้า ที่ หาย ไป ผม ให้ เป็น ทาน
นาย วิไล และ นาง ถนอม กล่าว ว่า ถ้า หาก ว่า พระ รูป นั้น ไม่ ได้ พูด คุย กับ นาย สามารส จริง ทำไม ท่าน จึง ทราบ เรื่อง รอง เท้า ของ นาย สามารส ที่ หาย ไป เพราะ รอง เท้า สะกอ คู่ นั้น ได้ หาย ไป จริง หลัง จาก ที่ นำ ศพ ของ นาย สามารถ กลับ มา จาก โรง พยาบาล ได้ ไม่ นาน ซึ่ง พวก ตน เที่ยว หา อยู่ เพราะ ตั้ง ใจ ว่า จะ ใส่ โลง ไป ให้ เขา จาก ข้อ มูล ต่าง ๆ เหล่า นี้ ทำ ให้ นาย วิไล และ นาง ถนอม เชื่อ ว่า เหตุ การณ์ ที่ พระ รูป นั้น ท่าน บอก เล่า เป็น ความ จริง ทั้ง หมด ถึง แม้ ว่า ความ เชื่อ ว่า บุตร ชาย ได้ ไป อยู่ สุข สบาย บน สวรรค์
แล้ว ก็ ตาม พวก เขา ก็ ยัง ไม่ คลาย ความ เศร้า โศก เสีย ใจ ลง ได้ โดย เฉพาะ นาง ถนอม เคย คิด ฆ่า ตัว ตาย หลาย ครั้ง โชค ดี ที่ นาย สยาม บุตร ชาย อีก คน ห้าม ไว้ มี ครั้ง หนึ่ง นาง ถนอม เคย ถาม พระ รูป นั้น ว่า หลวง พี่ ถ้า ฉัน ตาย ไป ฉัน จะ ได้ พบ กับ ลูก ฉัน มั้ย พระ รูป นั้น ท่าน บอก ว่า รู้ แล้ว ใช่ มั้ย ว่า ลูก โยม ไป ดี แล้ว หลวง พี่ ก็ บอก แล้ว ว่า อย่า คิด สั้น นะ นาง ถนอม กล่าว ว่า ตอน นั้น เธอ เชื่อ เรื่อง ราว ที่ พระ รูป นั้น พูด ให้ ฟัง มาก แต่ ต่อ มา เมื่อ เธอ ได้ พบ กับ เด็ก ชาย พง สะทร ซึ่ง เขา พูด และ แสดง ออก ให้ เห็น ว่า
เขา เป็น นาย สามารถ กลับ ชาติ มา เกิด ก็ ทำ ให้ เธอ รู้ สึก สับสน จน ถึง ปัจจุบัน นี้ เธอ และ นาย วิไล ก็ ยัง ไม่ สั สามารถ หา คำ ตอบ เกี่ยว กับ เรื่อง นี้ ให้ กับ ตัว เอง ได้ แต่ ก็ คลาย ความ เศร้า โศก เสีย ใจ ไป ได้ มาก แล้ว เพราะ คิด ว่า นาย สามารถ คง กลับ ชาติ มา เกิด ใหม่ แล้ว จริง ๆ สำหรับ เรื่อง ราว ของ เด็ก ชาย พงษ์ สะทร นี้ มี เรื่อง ราว คล้าย กับ กรณี ของ อุรารัตน์ สีนิล คือ หลัง จาก เสีย ชีวิต ไป แล้ว พวก เขา ได้ กลับ ไป อยู่ กับ แม่ อีก คน หนึ่ง ที่ บน สวรรค์ จาก นั้น ก็ กลับ ชาติ มา เกิด อีก ครั้ง บน โลก มนุษย์
เรื่อง ของ การ กลับ ชาติ มา เกิด ดิฉัน เชื่อ ว่า มี จริง แต่ หาก จะ ให้ พิสูจน์ หา ข้อ เหตุ ผล มา อธิบาย ให้ คน ที่ ไม่ เชื่อ ก็ คง จะ เป็น เรื่อง ที่ ยาก มาก หาก ผู้ ฟัง ทุก ท่าน เชื่อ เรื่อง ของ การ ระลึก ชาติ การ กลับ ชาติ มา เกิด กด ติด ตาม ช่อง นิมิต พิศวง เอา ไว้ เรื่อง หน้า ดิฉัน จะ นำ เรื่อง ไหน มา เล่า ให้ ท่าน ฟัง กด กระดิ่ง เพื่อ รับ การ แจ้ง เตือน คลิป ใหม่ ๆ สำหรับ วัน นี้ สวัสดี ค่ะ [ปรบมือ] [เพลง]